Dinsdagochtend, kwart over negen. In de keuken van de sfeerkamer van Boulevard Ruijschenbergh is Francien van den Eijnde (79) al druk in de weer. De koffie pruttelt, het theewater kookt en de koekjes staan al klaar. Het karretje wordt vol gezet met kopjes en schoteltjes. De melk en de suiker erbij. Laat de gasten maar komen.
Bij de dagbesteding van Boulevard Ruijschenbergh in het centrum van Gemert is het een gezellige drukte. Cliënten van ORO, bewoners van het zorgcentrum en ouderen uit de buurt schuiven aan bij de verschillende activiteiten. Er wordt muziek gemaakt en gezongen, geknutseld, aan computers gewerkt, er worden spelletjes gespeeld en nog veel meer. In de sfeerkamer kletsen op het moment van het interview voornamelijk ORO-cliënten onder het genot van een kopje koffie. Mét een koekje. Francien heeft haar koffie inmiddels al op en is weer bezig in de keuken. “Francien is onze stille kracht”, zegt een van de begeleiders. “Wat moeten we toch zonder haar.”
Een blijvertje
Francien kwam zo’n zeventien jaar geleden, op zoek naar vrijwilligerswerk, bij ORO terecht. “Ik was met mijn kleinkinderen in een speeltuin hier in de buurt en daar waren ook mensen van ORO”, vertelt ze. “Kijk, dát vind ik nou leuk, zei ik tegen mijn dochter. Toen hebben we een gesprek geregeld met de vrijwilligerscoördinator en even later ging ik al helpen bij een dagbestedingslocatie in Gemert.”
Francien bleek een blijvertje. Ze hielp mee bij verschillende huizen, dagbestedingslocaties en was bijvoorbeeld ook vaak als vrijwilliger bij de jaarlijkse ORO Verwendag. “Toen de dagbestedingslocatie van De Wijst in 2022 verhuisde naar de Ruijschenbergh, ging ik natuurlijk mee. Sindsdien is de sfeerkamer mijn vaste plekje.”
Even zijn hoofd leeg maken
Inmiddels heeft Frans zich gemeld. Frans is een van de vaste bezoekers van de sfeerkamer. Hij heeft zijn jas al aan. Tijd voor een wandeling. En Francien gaat mee. “Frans heeft er behoefte aan om na de koffie even zijn hoofd leeg te maken”, weet ze. “Dan moet hij even lopen, even naar buiten. Soms gaat er nog iemand anders mee, maar dat vindt Frans eigenlijk niet fijn. Hij vindt het fijn om met mij een beetje te kletsen. Hij geniet van de persoonlijke aandacht, maar met meer mensen wordt het weer te druk voor hem.”
Kan het iedereen aanraden
Als ze terugkomen van de wandeling, gaat Francien weer aan de slag in de keuken, waar de lunch wordt klaargemaakt en waar ook de smoothies worden voorbereid. Vaatwasser uitruimen, na de lunch weer inruimen, even met de mensen puzzelen, knutselwerkjes doen en voor ze het weet, zit de werkdag er weer op. Ze zal wel moe zijn? Francien lacht. “Moe? Nou, dat valt wel mee. Als ik dadelijk thuiskom, dan ga ik nog lekker een uurtje wandelen. Je moet in beweging blijven. Ik ben dan wel 79, maar ik doe nog van alles. Meer dagen hier werken? Dat zit er eigenlijk nog niet in. Ik ga ook vaak met mijn dochter winkelen en we zijn alweer druk bezig met het voorbereiden van de vakantie. Vorig jaar ben ik nog naar Canada en Amerika geweest en dit jaar gaan we naar Duitsland en naar Kroatië. Dan ben ik hier even ‘uit de roulatie’. Maar daarna kom ik graag weer terug. Ik kan het iedereen aanraden die nog wat tijd over heeft. Kom maar bij ons ‘team’. We kunnen nog prima een paar handjes gebruiken.”
