Home » Verhalen » Ouderkindgroep

Ouderkindgroep: samen zijn, samen spelen en kletsen

Woutertje Kaboutertje. Zo heet de kleine handpop die de kinderen welkom heet. Hij kletst even met Eline en met Ricardo, geeft Stach een high-five, Loek een knuffel en dolt met Sil. Het is woensdagmorgen, 10.00 uur. De Ouderkindgroep is weer begonnen.

Het zijn waardevolle ochtenden. Een keer in de twee weken staat de woensdagochtend in het teken van de Ouderkindgroep. Voor sommige ouders al vele jaren. Samen met hun kind komen ze bij elkaar. Om samen te zijn, te spelen en te kletsen met de andere ouders. Laagdrempelig, zonder agenda, zonder ‘moeten’. “Quality time”, vindt de moeder van Ricardo, Jacqueline van Gurp. “Even alle aandacht voor hem. Door de drukte van alledag komt het er niet vaak van, maar op deze ochtenden komen we samen tot rust. Ik vind het heerlijk.”

Ongedwongen

De Ouderkindgroep startte zo’n achttien jaar geleden. Betsie de Groot werd al snel na die start een van de begeleidsters. Nu is ze er nog steeds, inmiddels samen met Lianne van Montfort. “In het eerste uur doen we een activiteit”, vertelt ze. “We gaan naar de dieren, we gaan zwemmen of er komt iemand muziek maken. Vandaag is er iemand van het Tech & Try-lab geweest met allerlei innovatieve, maar ook heel aaibare voorwerpen. We maken samen het programma. Waar hebben de kinderen behoefte aan, wat gaan we doen? In het tweede uur praten we na over de activiteit en kletsen we wat. Ongedwongen, dat vinden we het fijnste.”

Samen iets doen

Die ongedwongenheid trekt ook Jannemeis van Berkel. Ze hoorde van een andere ouder op KDC Binderen van het bestaan van de Ouderkindgroep en besloot enkele weken geleden tijd te maken in de drukke gezinsagenda. “Ik vind het fijn om anderen te ontmoeten die toch in een soortgelijke situatie zitten”, zegt ze met zoon Stach (6) op haar schoot. Je snapt elkaar. Hebt aan een half woord genoeg. Je praat hier met elkaar, maar het is niet meteen zo beladen. En het ‘samen iets doen’ met Stach, dat is ook heel leuk. De activiteiten sluiten goed aan. Hij geniet er van.”

Oma en opa

De laagdrempeligheid was ook voor Marjolein van Osch vier jaar geleden reden om Sil eens in de twee weken op woensdagochtend niet naar het KDC te laten gaan, maar, samen met hem naar de Ouderkindgroep. “De één-op-éénmomentjes die je hier met je kind hebt, vind ik heel waardevol. Er worden leuke activiteiten geregeld en je bent echt samen iets aan het doen. Bovendien is het ook wel eens fijn als je niet meteen van alles moet uitleggen als er eens geschreeuwd of gegild wordt. Dat snappen ze hier wel.” Ook de oma van Sil is er vandaag bij. Prima, vindt Betsie. “Oma’s, opa’s, tantes en ooms. Iedereen is welkom. Ook met de broers en zusjes organiseren we af en toe gezamenlijke activiteiten. En eigenlijk willen we ook graag een groep opzetten in het begin van de avond. We denken dat daar ook belangstelling voor is.”

Dikke pret

Als de klok het tijdstip van twaalf uur nadert, pakt Betsie een groot kleurrijk doek. De ouders pakken een punt vast en zingen: ‘Heb je ons Eline gezien, heeft ze zich verstopt misschien, waar is ze dan naartoe, kom maar tevoorschijn, kiekeboe’. De kinderen komen natuurlijk allemaal aan de beurt. Het is dikke pret. Dag allemaal, tot over twee weken!”