Kirsten en Truus zitten samen aan de friet. “Met zuurvlees van ons mam”, zegt Kirsten. “Ik kan best koken, maar zo lekker, dat lukt me niet.” Samen kletsen, samen eten. Kirsten en Truus vinden het gezellig. Ze wonen allebei in een gloednieuw appartement dat deel uitmaakt van Pontenage. Begin maart verhuisden de 32 bewoners naar hun nieuwe thuis. Ook de teams van Pontenage werken in een compleet nieuwe setting. Na een klein half jaar nemen we een kijkje in Gemert.
Kirsten en Truus wonen in een appartement, anderen hebben een eigen studio en 24 bewoners wonen, verdeeld over drie verdiepingen, in een woongroep. Op de begane grond is het gezellig druk in de grote huiskamer van een van de woongroepen. Bas is vandaag jarig en wie jarig is trakteert. Er wordt gezongen, Bas is blij met de kaarten die de postbode heeft gebracht en een aantal medebewoners heeft zelfs een cadeautje voor de jarige.
Aan een van de tafels zitten de bewoners Jacques, Frans en zorgcoördinator Ingrid Maurix. “Het was best even wennen in het begin”, zegt Jacques als hij voor de koffie heeft gezorgd. “En nu ook nog wel, hoor.” Dat vindt Frans ook. “De begeleiding is nieuw, het gebouw is nieuw, dus dat heeft even tijd nodig. Maar ik zou niet meer terug willen. Ik heb een mooie kamer, met een eigen douche. Dat is een hele vooruitgang.”
Meer mogelijkheden om samen te werken
Ingrid hoort de verhalen van de bewoners glimlachend aan. Ze realiseert zich dat er een periode nodig is om te wennen. De meeste bewoners kwamen uit een kleinschalige woonvorm. Nu ze met veel meer mensen ‘samenwonen’, is dat even aanpassen. “Dat geldt ook voor het team. Veel mensen die nu hier werken, stonden voorheen vaak alleen in een woning. Nu zijn we aan het bouwen aan een nieuw, vertrouwd huis. Voor ons geeft het meer mogelijkheden om samen te werken. Is er op een andere verdieping even iets extra’s nodig, dan helpen we elkaar. Het is flexibeler en er is meer tijd voor de bewoners. Voorheen kon ik niet even met een bewoner gaan wandelen omdat de rest dan alleen was. Nu lossen we dat samen op. Ik ben echt trots op wat we hier samen in een korte tijd al bereikt hebben.”
Er is goed gekeken naar de woonwensen en de eigenschappen van bewoners
Een van de nieuwe medewerkers is Femke van Wetten. Femke kwam als zij-instromer bij Pontenage terecht. Hoe ervaart zij haar eerste periode? “Heel positief! Ik vond het in het begin wel even spannend, maar voel me nu goed thuis hier. Je ziet ook dat er goed gekeken is naar de woonwensen en eigenschappen van de bewoners. Het past goed bij elkaar.” “Dat was een hele puzzel die samen met gedragsdeskundigen en zorgcoördinatoren is gelegd”, vult Ingrid aan.
De begeleiding luistert écht
Op de eerste verdieping komen we Jarno tegen. Tijdens de opening hield Jarno een toespraak waarin hij zei dat hij hier nooit meer weg wilde. “Het bevalt me erg goed”, onderschrijft hij nog maar eens. “Alleen die drempel in de badkamer. Die zit in de weg, maar volgens mij wordt daar al aan gewerkt.”
Op de tweede verdieping hebben Truus en Kirsten de friet inmiddels op. Ook zij zijn alleen maar positief over Pontenage. Kirsten: “Het is een mooi gebouw met heel veel hout. Heel natuurlijk dus. Maar het belangrijkste zijn toch de mensen. De begeleiding hier is heel fijn. Je kunt altijd bij ze terecht en ze luisteren echt naar je. Dat we met zoveel mensen samen wonen, vind ik prima. Ik heb in mijn appartementje altijd de mogelijkheid om me terug te trekken.” Truus moet ondertussen weg. “Ik ga altijd even wandelen met iemand met een rolstoel hier uit de woongroep. Ik probeer te helpen waar ik kan. Dat zegt wel iets over de sfeer hier, denk ik. We hebben het fijn bij Pontenage.”
